Givara min rûkena min gizingê berbanga min Ew kenên te pir xweşin mîna gulan vedidin Tu rindî tu bedewî wek deştên welatê me Havîna min keça min tu kenekî bide min
Berxa min karika min gula ser Munzur ê Awiryên te pir germin wek roja azadî yê Ez kalim tu ciwanî dilê min nevîya min Lê kubarê delalê keça Kurda Havîn’ê
Kewa min kewoka min keça min bimeşe Mafê xwe biparêze dilawer be rûmet be Xezala min aska min havîna min ez qurban Qedirê xwe bizanibe her dem efendî be
Gul, kulpik û gulîstan, şekir, şêrin, hingivê Ez canê xwe bidim te delala min lê keçê Tu biçûk kî mezin be bixweîne şoreşger be Têkoşîna gel geşke nezanan jî bîne rê
Xirinkê û çavreşê dêmên te de gul hene Ez qurbana bejna te bikene tene tene Her tim bireqise ser her lingan şeng û şaî Welatê me jî dûre navê wê Kurdîstan’e
Givara min rûkena min gizingê berbanga min Ew kenên te pir xweşin mîna gulan vedidin Tu rindî tu bedewî wek deştên welatê me Havîna min keça min tu kenekî bide min
Berxa min karika min gula ser Munzur ê Awiryên te pir germin wek roja azadî yê Ez kalim tu ciwanî dilê min nevîya min Lê kubarê delalê keça Kurda Havîn’ê
Kewa min kewoka min keça min bimeşe Mafê xwe biparêze dilawer be rûmet be Xezala min aska min havîna min ez qurban Qedirê xwe bizanibe her dem efendî be
Gul, kulpik û gulîstan, şekir, şêrin, hingivê Ez canê xwe bidim te delala min lê keçê Tu biçûk kî mezin be bixweîne şoreşger be Têkoşîna gel geşke nezanan jî bîne rê
Xirinkê û çavreşê dêmên te de gul hene Ez qurbana bejna te bikene tene tene Her tim bireqise ser her lingan şeng û şaî Welatê me jî dûre navê wê Kurdîstan’e
Şeng û şaî dilşaî rabin werin dawetê Wele, bile dîlane dikevin nav govendê Zava xort ê Kurdan e bûk jî qîza Filan e Deşt û zoan pir xweşin dil jî war ê evînê
Zava lawê Îdir ê bûk jî qîza Rewan ê Pir rinde û pir bilind li bejna Ararat ê Keçik File kî zane xwe jî bûka Kurdan e Şeng û şaî dil şaî rabin werin dîlanê
Xortê me xwarzîyê me egîdê gelê me Aram û dilovan diştekî xweş da me Gur dikişe kûr dikişe çemê me Erez e Dîlane û govende Keça File bûka me
Kom bûn hatin gelên me şewq jî ket dilê me Kurd daxwazin aştî qiza File bûka me Lêxin lêxin de lêxin dengê defê xwş lêxin Şeng û şaî dilşaî geş bikin daweta me
Hatin hatin pir hatin met û xaltî tev hatin Bangî qiza, xorta kin koma wan jî tev rakin Şaî, şengî dilşaî rabin werin dîlanê Bireqsin nav govendê pozê solan erdê xin
Rewan, Îdir tim germin, şew jî xweş bû li bo me War û welat şêrine her qunc ê wê mala me Bûk û zava jî rakin bînin têxin govendê Çepikan ji li hev xin şên bikin dîlane me.
Bahar mısın Yaz mısın, can mısın canan mısın? Güneş kadar sıcaksın, volkan mı yürek misin? Şiirlerde, mısralarda ismin çok yazılı, Gül, gülistan Kağızman ey Türkmen, Kürt diyarı
Ey Kağızman Kağızman bağ, bahçesi çayırlı, Yüce dağlar yanında etrafın hep bayırlı! Yamacından pınarlar suları şırıl şırıl… Bir cennetsin bir sevda ey sevilen Kağızman.
Ey Kağızman Kağızman dağlarından çiğdemler; Bulunmaz tek bir eşin toprağından al güller… Bağın var bahçen var elmaların ferik ferik, Ruhlarda bir sevdasın, narın güzel hoş şeyler.
Güzel nazlı kızların yüce karlı dağların, Ham erik has erik Kozlu’da çok lâlelerin Abrıgoz kaysın var, Paslı da sarı balın, Tüm köylerin hep güzel çok güzeldir Bayam’ın.
Kağızman Kağızman şu yüreğimin yarısı, Berfinin, Havinin gözbebeğimin karası, Çobanoğlu hem yazar hem gezer seni özler! Gül, gülistan Kağızman ey Türkmen, Kürt diyarı
Bir ses geldi Tunus’tan Mısır halkı ayakta Selâm olsun dostlara, selâm olsun halklara Amerikan’ın iti eli kanlı Mübarek Özgürlük, barış, devrim yaşasın ayaklanma
Giden Firavun çatırdayan diktatörlüğü Eli kanlı köpek Amerikan’ın bir iti Mısır’ın halkları hep uyandı ona karşı Tüm halkların düşmanı katil Hüsnü Mübarek
Selâm selâm bin selâm Mısır halkına selâm Altı Nisan şafağında güçlene halklara Gidiyor son Firavun yıkılıyor düzeni Gün doğuyor baştan, devrim geliyor Mısır’a
Tek yol halk devrimi uyandı tüm dostlar, tüm canlar Faşizmin son zulmüne boyun eğmez tüm halklar Hoşt hoşt yeter, artık defol git Said Mübarek Altı Mayıs ayakta o düzenin çökecek.
Urdun, Türkiye, Kürdistan devrimin yolunda Mısır’dan yanan ateş! bu dünyaya meşale Milyonların yüreğinde özgürlük güneşi Firavun, duy halkları yükselen halkın sesi.
Selâm selâm bin selâm ey Müslüman kardeşler Emperyalist piçleri halkların baş belası Tek yol barış, kardeşlik unutmayın devrimi Onurlu, şerefli dostlar vermeyin Mısır’ı
Faşizme geçit yok yaşayın ey Mısır halkı Diktatörlük çöküyor Mısır halkın vatanı İşsizlik, yoksulluk bitiriyor insanlığı Mısır halkına bin selâm yaktı isyan ateşi.
Wey li min birê min mirov canê xwe nakuje, Binhêre xwîn min diçe nasekine xwîna min Çepê min de birîne, kezeba min de xwîne, Tu bûyî agirê min dişewite canê min!
Zalim bira te min xist, her derê min jî dêşe, Lo zalim dil keviro, tu bira ez xwîşka te! Te agir xist dilê min dişewitim agir, pêt Lo xedar te min xist, ma ev çi sitem çi kule?
Ez xezala van çiyanan; te min hişt birîndar, Xwîn dikişe dilê min nêçîrvanê canê min… Wey kê te re çi got, te çima qêmişî min kir? Ax çanda hov kevneşop, bira min xist ez xwîşkim!
Nabêjim kor be kujtarê min biraê zalim…. Ez kûr birîndarim, te agir xist nav dilê min, Te min xist te negot nav dilê wî de can heye? Ez diçim gorîstana tu jî diçi zindanan.
Diyarê mirinê paşila evînê de me! Ezim dîsa her çar alî de hatim ber gulan; Ma ev ole, ma ev çande? lo bira te min kuşt Bi Wan’ê û Tatwan’ê bo xêra çanda pir hov.
Ez tawanbarên evînê tu mêrkujê min î, Çanda wiha xera be jiyaneke ha dibe? Bi Çobanoglu qêrîne bo sîstema gemar, Hilweşînin çandên hov, çêkin cîhaneke nû.
Hep dört gözle beklerim baharı, sıcak yazı; Kirpiklerinden umut güneşi topladığım, Her bir bakışında koca volkanlar patlayan! Ama hep yürekli Diyarbakır kızı Rewşan.
Her güneş batımında başlayan bir talanda, Sıkılan kurşunlarla umutlarım yıkılır… Oralar her an endişe her an korku dolu, Barışı bekleyen Diyarbakır kızı Rewşan.
Bir kalleş bombaya bacağını veren Rewşan, Ayaz gecelerde ölümlere şahit Rewşan; Anadili yasaklı babası tutsak Rewşan! Zulme göğüs geren Diyarbakır kızı Rewşan.
Gözyaşlarımı silmesem de ne olur sanki? Biraz ateş biraz da alaz koy şu içime, Bombalar yağıyor dağlar geliyor üstüne Yüreği de tunç den Diyarbakır kızı Rewşan.
Ben Van’ı Muş’u yaşadım sende Tatvan’ı da; Her an tank, top sesleriyle sarsılan yaşamı, Sıcak yüreğinden özgürlük ezgilerini… Barış sevdalısı Diyarbakır kızı Rewşan
Hep kardeşliği hep dostluğu anlatan bacı, Umutlu gözleriyle kurtuluşu, yaşamı… Dünyaya ahenkle doğacak sıcak güneşi; Özgürlük yıldızı Diyarbakır kızı Rewşan.
Dibare pir dibare berf û baran dibare Zivistane zehf sare gundê me de sed male Neyar hatin ziyane derdorê me çiyan e De rabin pê nawestin, dijrabûna me raste
Xasa me Xezala me deşta Muş’ê mala me Germ be jî sar be jî her qucên welat canê me Payîz be jî Zivistan be pêşeroja me Havîn’e Gula me kulîlka me Wan, Tatwan warê me
Mije moran, dûman’e dîsa roj me bager e Berxwedan û hewldan,rizgarî mera çare Stêr ketin asîmanan gulac ji nû vedan Haydê werin zû werin dem jî mera bihare
Neyar hatin pir harin Erep, Ecem, Deccal’in Bawer nekin leşkeran gelê Kurd’an heşyar kin Azadî, rizgarî, hewldan, wekhevî pir xweşe Gelên cîhan birane şoreşger jî dozvanin
Dibare berf dibare ser gundan û malan e Ne xwene ne xeyale axa me Kurdistan’e Sedsale hezar hezar welatê me evdere Çanda me biparêzin zimanê me şêrîne
Carna xem carna keser carna jî me dîlane Gul vedan li renga reng jiyan bo me şoreş’e Berf û baran dibare heval jî ser çiyan e Koma Civakê Kurdistan silav û rêz we re
Biz indik alanlara biz varız her bir yerde Gücümüz çelik gibi kuşandık her seherde Coplansak da biz varız dövülsek de biz varız Hem okur hem yazarız hiç korkmayız zalimde
Biz halkın çocukları erkek, kız hep beraber Doğu, Batı, Güney, Kuzey hep özgürlük ister Devrime giden yolda biz dur durak demeden Korkmayacağız sizden ey patron, ağa, beyler
Biz geldik dört bir koldan uzun derin gecede Gün doğdu şafaklarda halkın olduğu yere Ülke hep aydınlık olsun, karanlık olmasın Güneşe varmak için vazgeçmeyiz bir kere
Biz işçi biz öğrenci şu zulüm yetti artık Hak dedik hak istedik polis gücüne çatık Coplardan, dipçiklerden bedenimiz çok yandı Çok severiz güneşi her geceyi biz yıktık
Biz öğrenci, öğretmen biz çalışan üreten Yüreğinde sevgisi kardeşliği yürüten Kelepçede olan biz, zindanlar da yatan biz Zalime, zulme karşı bedenini çürüten
Biz geceyi yüklendik bize gündüz eyledik Barışı, kardeşliği halkımıza söz verdik Faşizmi işte budur özü polis devleti Biz güneşler topladık bize özgürlük ördük.
Biz hep işçiyiz-köylü bizleri soyan düzen İnsanları sömüren halkları yoksul koyan Seni arsız yalancı ey vurguncu, talancı Dünya’yı parselleyen düzeni bozuk olan
Sistemin de çok bozuk halkları soyan düzen Bağları, bahçeleri yaşamı zindan eden Kör olası yoz düzen ey halkların katili Nice canlara kıyan düzeni bozuk düzen
Patron-ağa düzeni ateş, barut kazanı Bu düzenin olmaz olsun uyanmanın zamanı Ey emeği çalınan yoksul işçi her köylü Artık, birleşmemenin yoktur bir izahı
Gün doğuyor Doğu’dan Dünya aydınlanıyor Zafer halkın zaferi, halk devrime koşuyor Tutun doğan güneşi Dünya hep aydınlansın Yıkılıyor yoz düzen patron-ağa gidiyor.
Ezen düzen zor düzen, tüm halklara sevgiler Çobanoğlu emekçi hep devrimleri bekler Deniz, Mahir ölmezler İbo, Mazlum Doğanlar Uyanın ey tüm halklar emekçiler kardeşler.
Pir xweşe pir şêrîne, roj jî îro Newroz’e Rabin werin em kombin îro me re dilane Roj hilat roj hat xuya, berf helîya Bihar’e Ax a me de adanî wek jiyana dilane.
Zivistan’a reş qedîya îro şûnde Havîn’e Ev roja me gelane, Newroz herdem jîyane. Werin em herin qadan azadîyê pîroz kın Hewldane, serîhildan rîzgarîya Kurdan’e.
Newroz’a me pir xweş diroka wî pîroze Dijminê me zehf hovin, ala me jî geweze Em bêtirsin, em gelin; pîrê me jî Kawa’ye Welat’ê me zozan’e navde gul û lîloz e
Ji bo hemû gelên me, pêtalên azadîyê pêxin Welatê me avakin Newroz’a me jî şênkin Qers’ê heta Duhok’ê Wan’ê heta Afrîn’ê Dilanekî tev çêkin bi defê û zirnê xin
Ew Newroz’a siltanî bi dar, gopal hilanî Terka Zivistan’ê da, li me re Bihar anî Pir xweşe pir şêrîne, me re îro Newroz’e Rizgarî ya gelane bimeşin şeng û şaî.
Oy bana kıyan kardeşim insan canına kıyar mı? Bak ab-ı revan oldu kanım, hiç dinmiyor gözyaşlarım Sol yanım derin yaralı şu ciğerparem kanıyor! Sen oldun alev, ateşim derin yanan kızıl harım
Beni vuran zalim kardeş her yanımda sızı, ağrı, Oy zalim ey taş yürekli sen kardeş, bende bacı Sen içime ateş koydun yanıyorum alev, alaz… Acımasızca vurdun beni bu ne zulüm bu ne acı?
Ben şu dağların maralı sen beni koydun yaralı, Yüreğime akan kandır ey o beni vuran avcı Kardeş, niye kıydın bana ah kimler ne dedi sana? Töreler, adetler batsın, vuran kardeş ölen bacı!
Kör ola demeyeceğim, beni vuran zalim kardeş, Derin yaraladın beni içime koydun kor ateş… Bu yürekte can taşıyor demedin mi? vurdun beni Ben mezara giden bacın sen zindana giden kardeş!
Bir sevdanın koynundaydım, şimdi ölüm diyarında, Kurşunlara gelen benim bir o yanda bir bu yanda Din midir bu töre midir? Zalim kardeş kıydın bana; Van’da, Tatvan’da vuruldum bir yoz âdet uğruna.
Benim kabahatim sevmek seni görevin de vurmak! Böylesi töreler batsın, böyle olur mu yaşamak? Çobanoğlu hep haykırıyor bu bozuk olan düzene Şu yoz töreleri yıkıp Yeni Dünya kurmak için.
Vurgun yiyen yüreğim, Sel sel oldu gözyaşım; Ben coştum yine Fırat mıyım, Dicle miyim? Direngen bir yürek bende, Ben taş mıyım, can mıyım? Zalimler sardı her yanı! Dosta mı gideyim, düşmana mı? Zulme mi, kahpelere mi direneyim, Ölüme mi? Köleliği seçip Sömürenlere mi yöneleyim? Yoksa dağlarda mı kalayım çözümsüzlüğe inat.
Dört bir yandan yağıyor domdom kurşunları! Ölüm rüzgârları esiyor delice, hoyratça, Yakılan yüreğim kırılan belimidir… Bir kızgın çölde kum, akrep, çiyan… Bir dağın zirvesinde kar, Bir vadinin dibinde çalı Bir yamaçta yeller sardı beni; Ben Yiğit Mahir’in yoldaşı, Bu toprakların çocuğuyum! Yenilmeyeceğim kurşunlara tüm acılar inat.
Ben Yusuf’un kararlığı, Ben Hüseynin bilgisi, Ben Deniz’in o mükemmel direnişi… Darağacına ilmek ilmek örülmüş Yağlı urganında! Ölüme giderlerken zafer, özgürlük… Barış haykıranların kardeşiyim. Savaşlara, inat.
Ben zindanlarda yükselen Önder İbrahim’in sessi; Akif’in, Mazlum’un cesaretti… Sönmeyen dörtlerin ateşiyim! Emeğe sevdalıyım yana yana yanarım, Özgürlüğe, barışa, kardeşliğe âşık, Eşitlik isteyen halkın çocuğuyum Acılar sardıkça beni dayanır direnenim, Yasak koyanlara emeği çalanlara bilsinler Yıkılmayacağım! Ellere kelepçe, ayaklara prangalar vuranlara inat
Ölümü tel örgülerde etrafı sarmış Tanklara füzeleri yüklemişler, O da köyleri, ilçeleri vuruyor! Gewer’e, Çel’e kurşunlar yağıyor, Bedenler yaralı her yer kızıl kan gölü Canlar acıyor bedenler paramparça, Yürekler kanıyor eller gülüyor, İsmi Berfîn, Berîvan olan nice analar haykırıyorlar Çığlık çığlığa milyonlara varıyor sayıları, Babaları, ağabeyleri, bacılar vurulmuş çocuklar ağlıyor Dilleri Kürtçe olan “ya da bilinmeyen bir dil ”denilen dilden! Tüm dillerden haykıracağım barışı yasaklara inat.
Hani, barış şimdi nerde? Soruyorum size, İsyanım yalancılara, çıkarcılara… Halk yok ediliyor Dünyalılar nerde? Vurgun yiyen seven yüreğim, Sel sel olan gözyaşlarım Ben ben miyim? Ben taş mıyım ben neyim? Yüreklerde acı… Ellerde kelepçe; Zindanlarda ölüm Ölüm rüzgârı esiyor yine, Yasaklı dilimle bir kez daha, Ölüme gidiyorum, ölümlere! Barışı, özgürlüğü halklara fazla görenler İşte ben buyum bana küfür edenler! Kardeşliği, özgürlüğü, eşitliği haykırıyorum Anadolu’ya barış gelsin size inat.
Şu yağan yağmur değil kar değil bir acıdır, Her çukurda bedenler, annelerde feryatlar Kışlalarda kemikler, çöplüklerde cesetler! Batman’da, Şırnak’ta nice toplu mezarlar var.
Gözlerden dökülen yaştır her biri bir nehir, Yıllardır süren bitmeyen bir kirli savaş var! Burası ne Bosna’dır nede Filistin-Gazze Burası görülmemiş bir ülke acı dolu Türkiye.
“Gelen gideni aratır” çok söven başbakan, Hiç olimpiyatlarla eğlenme, oyalanma; Mutki’de toplu mezarlar bir de kara kış var Yer kazıldıkça fışkırıyor yerde şüheda.
Karakolların önünde hep toplu mezarlar, Mazlumların bağrında yanan alev, ateş var. Namazı kılınmamış, kulakları kesilmiş! Toprağa gömülen binlerce nice canlar var.
Bir katliamdır Adolf Hitleri hatırlatan, Bir zulümdür bize o Saddam’ı çağrıştıran; Hani barış olacaktı? Ey Tayyip Erdoğan! Hizbullahçıların çıktı barışı unutan.
Bunca akan kızıl kan su değil, şarap değil, Çürümüş bedenlerin ne ismi ne cismi var Kışlaları halka mezar olan ülkemizin! Bosna’ya giden ağlayan başbakanı nerde?
Ey yüreği Rahman dolu insanlar düşünün, Demokratlar, aydınlar haydi hep uyanın Yeter gayri şu ikiyüzlülüğü bırakın! Söz konusu Kürtler olunca siz nerdesiniz?
RÛKENA MİN
YanıtlaSilGivara min rûkena min gizingê berbanga min
Ew kenên te pir xweşin mîna gulan vedidin
Tu rindî tu bedewî wek deştên welatê me
Havîna min keça min tu kenekî bide min
Berxa min karika min gula ser Munzur ê
Awiryên te pir germin wek roja azadî yê
Ez kalim tu ciwanî dilê min nevîya min
Lê kubarê delalê keça Kurda Havîn’ê
Kewa min kewoka min keça min bimeşe
Mafê xwe biparêze dilawer be rûmet be
Xezala min aska min havîna min ez qurban
Qedirê xwe bizanibe her dem efendî be
Gul, kulpik û gulîstan, şekir, şêrin, hingivê
Ez canê xwe bidim te delala min lê keçê
Tu biçûk kî mezin be bixweîne şoreşger be
Têkoşîna gel geşke nezanan jî bîne rê
Xirinkê û çavreşê dêmên te de gul hene
Ez qurbana bejna te bikene tene tene
Her tim bireqise ser her lingan şeng û şaî
Welatê me jî dûre navê wê Kurdîstan’e
Mehmet Çobanoglu
02.11.2010
RÛKENA MİN
YanıtlaSilGivara min rûkena min gizingê berbanga min
Ew kenên te pir xweşin mîna gulan vedidin
Tu rindî tu bedewî wek deştên welatê me
Havîna min keça min tu kenekî bide min
Berxa min karika min gula ser Munzur ê
Awiryên te pir germin wek roja azadî yê
Ez kalim tu ciwanî dilê min nevîya min
Lê kubarê delalê keça Kurda Havîn’ê
Kewa min kewoka min keça min bimeşe
Mafê xwe biparêze dilawer be rûmet be
Xezala min aska min havîna min ez qurban
Qedirê xwe bizanibe her dem efendî be
Gul, kulpik û gulîstan, şekir, şêrin, hingivê
Ez canê xwe bidim te delala min lê keçê
Tu biçûk kî mezin be bixweîne şoreşger be
Têkoşîna gel geşke nezanan jî bîne rê
Xirinkê û çavreşê dêmên te de gul hene
Ez qurbana bejna te bikene tene tene
Her tim bireqise ser her lingan şeng û şaî
Welatê me jî dûre navê wê Kurdîstan’e
Mehmet Çobanoglu
02.11.2010
BÛKA FİLE
YanıtlaSilŞeng û şaî dilşaî rabin werin dawetê
Wele, bile dîlane dikevin nav govendê
Zava xort ê Kurdan e bûk jî qîza Filan e
Deşt û zoan pir xweşin dil jî war ê evînê
Zava lawê Îdir ê bûk jî qîza Rewan ê
Pir rinde û pir bilind li bejna Ararat ê
Keçik File kî zane xwe jî bûka Kurdan e
Şeng û şaî dil şaî rabin werin dîlanê
Xortê me xwarzîyê me egîdê gelê me
Aram û dilovan diştekî xweş da me
Gur dikişe kûr dikişe çemê me Erez e
Dîlane û govende Keça File bûka me
Kom bûn hatin gelên me şewq jî ket dilê me
Kurd daxwazin aştî qiza File bûka me
Lêxin lêxin de lêxin dengê defê xwş lêxin
Şeng û şaî dilşaî geş bikin daweta me
Hatin hatin pir hatin met û xaltî tev hatin
Bangî qiza, xorta kin koma wan jî tev rakin
Şaî, şengî dilşaî rabin werin dîlanê
Bireqsin nav govendê pozê solan erdê xin
Rewan, Îdir tim germin, şew jî xweş bû li bo me
War û welat şêrine her qunc ê wê mala me
Bûk û zava jî rakin bînin têxin govendê
Çepikan ji li hev xin şên bikin dîlane me.
Mehmet Çobanoglu
04.11.2010
Yildirim
SEVİLEN KAĞIZMAN
YanıtlaSilBahar mısın Yaz mısın, can mısın canan mısın?
Güneş kadar sıcaksın, volkan mı yürek misin?
Şiirlerde, mısralarda ismin çok yazılı,
Gül, gülistan Kağızman ey Türkmen, Kürt diyarı
Ey Kağızman Kağızman bağ, bahçesi çayırlı,
Yüce dağlar yanında etrafın hep bayırlı!
Yamacından pınarlar suları şırıl şırıl…
Bir cennetsin bir sevda ey sevilen Kağızman.
Ey Kağızman Kağızman dağlarından çiğdemler;
Bulunmaz tek bir eşin toprağından al güller…
Bağın var bahçen var elmaların ferik ferik,
Ruhlarda bir sevdasın, narın güzel hoş şeyler.
Güzel nazlı kızların yüce karlı dağların,
Ham erik has erik Kozlu’da çok lâlelerin
Abrıgoz kaysın var, Paslı da sarı balın,
Tüm köylerin hep güzel çok güzeldir Bayam’ın.
Kağızman Kağızman şu yüreğimin yarısı,
Berfinin, Havinin gözbebeğimin karası,
Çobanoğlu hem yazar hem gezer seni özler!
Gül, gülistan Kağızman ey Türkmen, Kürt diyarı
Mehmet Çobanoğlu
02.01.2011
Yıldırım
YAŞASIN MISIR HALKI
YanıtlaSilBir ses geldi Tunus’tan Mısır halkı ayakta
Selâm olsun dostlara, selâm olsun halklara
Amerikan’ın iti eli kanlı Mübarek
Özgürlük, barış, devrim yaşasın ayaklanma
Giden Firavun çatırdayan diktatörlüğü
Eli kanlı köpek Amerikan’ın bir iti
Mısır’ın halkları hep uyandı ona karşı
Tüm halkların düşmanı katil Hüsnü Mübarek
Selâm selâm bin selâm Mısır halkına selâm
Altı Nisan şafağında güçlene halklara
Gidiyor son Firavun yıkılıyor düzeni
Gün doğuyor baştan, devrim geliyor Mısır’a
Tek yol halk devrimi uyandı tüm dostlar, tüm canlar
Faşizmin son zulmüne boyun eğmez tüm halklar
Hoşt hoşt yeter, artık defol git Said Mübarek
Altı Mayıs ayakta o düzenin çökecek.
Urdun, Türkiye, Kürdistan devrimin yolunda
Mısır’dan yanan ateş! bu dünyaya meşale
Milyonların yüreğinde özgürlük güneşi
Firavun, duy halkları yükselen halkın sesi.
Selâm selâm bin selâm ey Müslüman kardeşler
Emperyalist piçleri halkların baş belası
Tek yol barış, kardeşlik unutmayın devrimi
Onurlu, şerefli dostlar vermeyin Mısır’ı
Faşizme geçit yok yaşayın ey Mısır halkı
Diktatörlük çöküyor Mısır halkın vatanı
İşsizlik, yoksulluk bitiriyor insanlığı
Mısır halkına bin selâm yaktı isyan ateşi.
Mehmet Çobanoğlu
30.01.2011
Yıldırım
ÇANDA HOVA
YanıtlaSilWey li min birê min mirov canê xwe nakuje,
Binhêre xwîn min diçe nasekine xwîna min
Çepê min de birîne, kezeba min de xwîne,
Tu bûyî agirê min dişewite canê min!
Zalim bira te min xist, her derê min jî dêşe,
Lo zalim dil keviro, tu bira ez xwîşka te!
Te agir xist dilê min dişewitim agir, pêt
Lo xedar te min xist, ma ev çi sitem çi kule?
Ez xezala van çiyanan; te min hişt birîndar,
Xwîn dikişe dilê min nêçîrvanê canê min…
Wey kê te re çi got, te çima qêmişî min kir?
Ax çanda hov kevneşop, bira min xist ez xwîşkim!
Nabêjim kor be kujtarê min biraê zalim….
Ez kûr birîndarim, te agir xist nav dilê min,
Te min xist te negot nav dilê wî de can heye?
Ez diçim gorîstana tu jî diçi zindanan.
Diyarê mirinê paşila evînê de me!
Ezim dîsa her çar alî de hatim ber gulan;
Ma ev ole, ma ev çande? lo bira te min kuşt
Bi Wan’ê û Tatwan’ê bo xêra çanda pir hov.
Ez tawanbarên evînê tu mêrkujê min î,
Çanda wiha xera be jiyaneke ha dibe?
Bi Çobanoglu qêrîne bo sîstema gemar,
Hilweşînin çandên hov, çêkin cîhaneke nû.
Mehmet Çobanoğlu
21.01.2011
Yildirim
DİYARBAKIR KIZI
YanıtlaSilHep dört gözle beklerim baharı, sıcak yazı;
Kirpiklerinden umut güneşi topladığım,
Her bir bakışında koca volkanlar patlayan!
Ama hep yürekli Diyarbakır kızı Rewşan.
Her güneş batımında başlayan bir talanda,
Sıkılan kurşunlarla umutlarım yıkılır…
Oralar her an endişe her an korku dolu,
Barışı bekleyen Diyarbakır kızı Rewşan.
Bir kalleş bombaya bacağını veren Rewşan,
Ayaz gecelerde ölümlere şahit Rewşan;
Anadili yasaklı babası tutsak Rewşan!
Zulme göğüs geren Diyarbakır kızı Rewşan.
Gözyaşlarımı silmesem de ne olur sanki?
Biraz ateş biraz da alaz koy şu içime,
Bombalar yağıyor dağlar geliyor üstüne
Yüreği de tunç den Diyarbakır kızı Rewşan.
Ben Van’ı Muş’u yaşadım sende Tatvan’ı da;
Her an tank, top sesleriyle sarsılan yaşamı,
Sıcak yüreğinden özgürlük ezgilerini…
Barış sevdalısı Diyarbakır kızı Rewşan
Hep kardeşliği hep dostluğu anlatan bacı,
Umutlu gözleriyle kurtuluşu, yaşamı…
Dünyaya ahenkle doğacak sıcak güneşi;
Özgürlük yıldızı Diyarbakır kızı Rewşan.
Mehmet Çobanoğlu
10.11.2010
Yıldırım
SİLAV Û RÊZ WE RE
YanıtlaSilDibare pir dibare berf û baran dibare
Zivistane zehf sare gundê me de sed male
Neyar hatin ziyane derdorê me çiyan e
De rabin pê nawestin, dijrabûna me raste
Xasa me Xezala me deşta Muş’ê mala me
Germ be jî sar be jî her qucên welat canê me
Payîz be jî Zivistan be pêşeroja me Havîn’e
Gula me kulîlka me Wan, Tatwan warê me
Mije moran, dûman’e dîsa roj me bager e
Berxwedan û hewldan,rizgarî mera çare
Stêr ketin asîmanan gulac ji nû vedan
Haydê werin zû werin dem jî mera bihare
Neyar hatin pir harin Erep, Ecem, Deccal’in
Bawer nekin leşkeran gelê Kurd’an heşyar kin
Azadî, rizgarî, hewldan, wekhevî pir xweşe
Gelên cîhan birane şoreşger jî dozvanin
Dibare berf dibare ser gundan û malan e
Ne xwene ne xeyale axa me Kurdistan’e
Sedsale hezar hezar welatê me evdere
Çanda me biparêzin zimanê me şêrîne
Carna xem carna keser carna jî me dîlane
Gul vedan li renga reng jiyan bo me şoreş’e
Berf û baran dibare heval jî ser çiyan e
Koma Civakê Kurdistan silav û rêz we re
Mehmet Çobanoglu
29.11.2010
Yildirim
ÖZGÜRLÜK ÖRENLER
YanıtlaSilBiz indik alanlara biz varız her bir yerde
Gücümüz çelik gibi kuşandık her seherde
Coplansak da biz varız dövülsek de biz varız
Hem okur hem yazarız hiç korkmayız zalimde
Biz halkın çocukları erkek, kız hep beraber
Doğu, Batı, Güney, Kuzey hep özgürlük ister
Devrime giden yolda biz dur durak demeden
Korkmayacağız sizden ey patron, ağa, beyler
Biz geldik dört bir koldan uzun derin gecede
Gün doğdu şafaklarda halkın olduğu yere
Ülke hep aydınlık olsun, karanlık olmasın
Güneşe varmak için vazgeçmeyiz bir kere
Biz işçi biz öğrenci şu zulüm yetti artık
Hak dedik hak istedik polis gücüne çatık
Coplardan, dipçiklerden bedenimiz çok yandı
Çok severiz güneşi her geceyi biz yıktık
Biz öğrenci, öğretmen biz çalışan üreten
Yüreğinde sevgisi kardeşliği yürüten
Kelepçede olan biz, zindanlar da yatan biz
Zalime, zulme karşı bedenini çürüten
Biz geceyi yüklendik bize gündüz eyledik
Barışı, kardeşliği halkımıza söz verdik
Faşizmi işte budur özü polis devleti
Biz güneşler topladık bize özgürlük ördük.
Mehmet Çobanoğlu
05.11.2010
Yıldırım
EMEKÇİLER KARDEŞLER
YanıtlaSilBiz hep işçiyiz-köylü bizleri soyan düzen
İnsanları sömüren halkları yoksul koyan
Seni arsız yalancı ey vurguncu, talancı
Dünya’yı parselleyen düzeni bozuk olan
Sistemin de çok bozuk halkları soyan düzen
Bağları, bahçeleri yaşamı zindan eden
Kör olası yoz düzen ey halkların katili
Nice canlara kıyan düzeni bozuk düzen
Patron-ağa düzeni ateş, barut kazanı
Bu düzenin olmaz olsun uyanmanın zamanı
Ey emeği çalınan yoksul işçi her köylü
Artık, birleşmemenin yoktur bir izahı
Gün doğuyor Doğu’dan Dünya aydınlanıyor
Zafer halkın zaferi, halk devrime koşuyor
Tutun doğan güneşi Dünya hep aydınlansın
Yıkılıyor yoz düzen patron-ağa gidiyor.
Ezen düzen zor düzen, tüm halklara sevgiler
Çobanoğlu emekçi hep devrimleri bekler
Deniz, Mahir ölmezler İbo, Mazlum Doğanlar
Uyanın ey tüm halklar emekçiler kardeşler.
Mehmet Çobanoğlu
20.12.2010
Yıldırım
NEWRZ’A BİŞAN
YanıtlaSilPir xweşe pir şêrîne, roj jî îro Newroz’e
Rabin werin em kombin îro me re dilane
Roj hilat roj hat xuya, berf helîya Bihar’e
Ax a me de adanî wek jiyana dilane.
Zivistan’a reş qedîya îro şûnde Havîn’e
Ev roja me gelane, Newroz herdem jîyane.
Werin em herin qadan azadîyê pîroz kın
Hewldane, serîhildan rîzgarîya Kurdan’e.
Newroz’a me pir xweş diroka wî pîroze
Dijminê me zehf hovin, ala me jî geweze
Em bêtirsin, em gelin; pîrê me jî Kawa’ye
Welat’ê me zozan’e navde gul û lîloz e
Ji bo hemû gelên me, pêtalên azadîyê pêxin
Welatê me avakin Newroz’a me jî şênkin
Qers’ê heta Duhok’ê Wan’ê heta Afrîn’ê
Dilanekî tev çêkin bi defê û zirnê xin
Ew Newroz’a siltanî bi dar, gopal hilanî
Terka Zivistan’ê da, li me re Bihar anî
Pir xweşe pir şêrîne, me re îro Newroz’e
Rizgarî ya gelane bimeşin şeng û şaî.
Mehmet Çobanoglu
08.01.2011
Yildirim
YOZ TÖRE
YanıtlaSilOy bana kıyan kardeşim insan canına kıyar mı?
Bak ab-ı revan oldu kanım, hiç dinmiyor gözyaşlarım
Sol yanım derin yaralı şu ciğerparem kanıyor!
Sen oldun alev, ateşim derin yanan kızıl harım
Beni vuran zalim kardeş her yanımda sızı, ağrı,
Oy zalim ey taş yürekli sen kardeş, bende bacı
Sen içime ateş koydun yanıyorum alev, alaz…
Acımasızca vurdun beni bu ne zulüm bu ne acı?
Ben şu dağların maralı sen beni koydun yaralı,
Yüreğime akan kandır ey o beni vuran avcı
Kardeş, niye kıydın bana ah kimler ne dedi sana?
Töreler, adetler batsın, vuran kardeş ölen bacı!
Kör ola demeyeceğim, beni vuran zalim kardeş,
Derin yaraladın beni içime koydun kor ateş…
Bu yürekte can taşıyor demedin mi? vurdun beni
Ben mezara giden bacın sen zindana giden kardeş!
Bir sevdanın koynundaydım, şimdi ölüm diyarında,
Kurşunlara gelen benim bir o yanda bir bu yanda
Din midir bu töre midir? Zalim kardeş kıydın bana;
Van’da, Tatvan’da vuruldum bir yoz âdet uğruna.
Benim kabahatim sevmek seni görevin de vurmak!
Böylesi töreler batsın, böyle olur mu yaşamak?
Çobanoğlu hep haykırıyor bu bozuk olan düzene
Şu yoz töreleri yıkıp Yeni Dünya kurmak için.
Mehmet Çobanoğlu
21.01.2011
Yıldırım
ACILARA İNAT
YanıtlaSilVurgun yiyen yüreğim,
Sel sel oldu gözyaşım;
Ben coştum yine Fırat mıyım, Dicle miyim?
Direngen bir yürek bende,
Ben taş mıyım, can mıyım?
Zalimler sardı her yanı!
Dosta mı gideyim, düşmana mı?
Zulme mi, kahpelere mi direneyim,
Ölüme mi?
Köleliği seçip
Sömürenlere mi yöneleyim?
Yoksa dağlarda mı kalayım çözümsüzlüğe inat.
Dört bir yandan yağıyor domdom kurşunları!
Ölüm rüzgârları esiyor delice, hoyratça,
Yakılan yüreğim kırılan belimidir…
Bir kızgın çölde kum, akrep, çiyan…
Bir dağın zirvesinde kar,
Bir vadinin dibinde çalı
Bir yamaçta yeller sardı beni;
Ben Yiğit Mahir’in yoldaşı,
Bu toprakların çocuğuyum!
Yenilmeyeceğim kurşunlara tüm acılar inat.
Ben Yusuf’un kararlığı,
Ben Hüseynin bilgisi,
Ben Deniz’in o mükemmel direnişi…
Darağacına ilmek ilmek örülmüş
Yağlı urganında!
Ölüme giderlerken zafer, özgürlük…
Barış haykıranların kardeşiyim.
Savaşlara, inat.
Ben zindanlarda yükselen
Önder İbrahim’in sessi;
Akif’in, Mazlum’un cesaretti…
Sönmeyen dörtlerin ateşiyim!
Emeğe sevdalıyım yana yana yanarım,
Özgürlüğe, barışa, kardeşliğe âşık,
Eşitlik isteyen halkın çocuğuyum
Acılar sardıkça beni dayanır direnenim,
Yasak koyanlara emeği çalanlara bilsinler
Yıkılmayacağım!
Ellere kelepçe, ayaklara prangalar vuranlara inat
Ölümü tel örgülerde etrafı sarmış
Tanklara füzeleri yüklemişler,
O da köyleri, ilçeleri vuruyor!
Gewer’e, Çel’e kurşunlar yağıyor,
Bedenler yaralı her yer kızıl kan gölü
Canlar acıyor bedenler paramparça,
Yürekler kanıyor eller gülüyor,
İsmi Berfîn, Berîvan olan nice analar haykırıyorlar
Çığlık çığlığa milyonlara varıyor sayıları,
Babaları, ağabeyleri, bacılar vurulmuş çocuklar ağlıyor
Dilleri Kürtçe olan “ya da bilinmeyen bir dil ”denilen dilden!
Tüm dillerden haykıracağım barışı yasaklara inat.
Hani, barış şimdi nerde? Soruyorum size,
İsyanım yalancılara, çıkarcılara…
Halk yok ediliyor Dünyalılar nerde?
Vurgun yiyen seven yüreğim,
Sel sel olan gözyaşlarım
Ben ben miyim?
Ben taş mıyım ben neyim?
Yüreklerde acı…
Ellerde kelepçe;
Zindanlarda ölüm
Ölüm rüzgârı esiyor yine,
Yasaklı dilimle bir kez daha,
Ölüme gidiyorum, ölümlere!
Barışı, özgürlüğü halklara fazla görenler
İşte ben buyum bana küfür edenler!
Kardeşliği, özgürlüğü, eşitliği haykırıyorum
Anadolu’ya barış gelsin size inat.
Mehmet Çobanoğlu
27.12.2010
Yıldırım
MUTKİ VAHŞETİ
YanıtlaSilŞu yağan yağmur değil kar değil bir acıdır,
Her çukurda bedenler, annelerde feryatlar
Kışlalarda kemikler, çöplüklerde cesetler!
Batman’da, Şırnak’ta nice toplu mezarlar var.
Gözlerden dökülen yaştır her biri bir nehir,
Yıllardır süren bitmeyen bir kirli savaş var!
Burası ne Bosna’dır nede Filistin-Gazze
Burası görülmemiş bir ülke acı dolu Türkiye.
“Gelen gideni aratır” çok söven başbakan,
Hiç olimpiyatlarla eğlenme, oyalanma;
Mutki’de toplu mezarlar bir de kara kış var
Yer kazıldıkça fışkırıyor yerde şüheda.
Karakolların önünde hep toplu mezarlar,
Mazlumların bağrında yanan alev, ateş var.
Namazı kılınmamış, kulakları kesilmiş!
Toprağa gömülen binlerce nice canlar var.
Bir katliamdır Adolf Hitleri hatırlatan,
Bir zulümdür bize o Saddam’ı çağrıştıran;
Hani barış olacaktı? Ey Tayyip Erdoğan!
Hizbullahçıların çıktı barışı unutan.
Bunca akan kızıl kan su değil, şarap değil,
Çürümüş bedenlerin ne ismi ne cismi var
Kışlaları halka mezar olan ülkemizin!
Bosna’ya giden ağlayan başbakanı nerde?
Ey yüreği Rahman dolu insanlar düşünün,
Demokratlar, aydınlar haydi hep uyanın
Yeter gayri şu ikiyüzlülüğü bırakın!
Söz konusu Kürtler olunca siz nerdesiniz?
Mehmet Çobanoğlu
02.02.2011
Yıldırım