Yaralarım derindir damarlarım kanıyor
Yüreğimde kahır çok gözyaşlarım dinmiyor
Delik deşik derdim var çaresizim neyleyim
Dallarını kırdılar al güllerim soluyor
Hep zorları yaşadım şu rezil dünyada
Vurgun yedim ezildim boynunum bükük bir yanda
Şafak düşsün sabaha, savaş bitsin her yerde
Vazgeçerim canımdan dostlarımın yanında
Olur mu hiç olur mu, kul kula, kul olur mu?
Bağrımda derin yara sancısı hiç diner mi?
Zengin almış yükünü, yoksul da perperişan
Ne hak var nede hukuk bu işkence biter mi?
Dağlara çıkmış geçler jetlerden zehir yağar
Ey başı yüce dağlar bu yürek ona yanar
O canlar bizim gençler özgürlük yolcuları
Ölüm gelmesin cana sonra anneler ağlar
Bağrıma sinen yara bir gün devrim olur mu?
Bu dünya zor bir dünya bu dertler çekili mi?
Han, hamam şu saraylar zenginlere verilmiş
Yoksullar yola çıkmış gün geceye doğar mı?
Faşistler yol kesmişler hepsi de tanklı, toplu
İşçi-köylü birleşmiş yolları devrim yolu
Yüreğimde ki yara canım halklara feda
Toplanmış gelmiş halklar bozuk düzene karşı
Çarkı bozuk düzende güzel yaşam olur mu?
Patron-ağa oldukça yara kabuk bağlar mı?
Fakirlerin arzusu özgürlüğün kendisi
Özgürlük olmayınca insan mutlu olur mu?
Mehmet Çobanoğlu
08.07.2011
Yıldırım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder