KANLI MARAŞ

KANLI MARAŞ

Kengerlere büründü şu dağların bedeni
Maraş’ın Yavşan yaylasında kızıl gülleri
Toprağına akan kandır dökülen gözyaşı
Maraş Maraş olalı böyle bir gün görmedi

Kızıl kandır damarlarda akan yüreklerde
Oy dostları kurşunlara tutmuşlar bir kere
Bakmıyorlar hiç yaşa, başa saldırıyorlar
Kazma, kürekle kanlı Maraş’ın merkezinde

İtler, kurtlar saldırdılar halka gün ortası
Faşistler baştanbaşa yıktılar şu Maraş’ı
Bebekleri katlettiler evleri yaktılar
Maraşlılar görmemişti böyle kahpeliği

Gün yirmidört yıl bin dokuz yüz yetmiş sekiz
Aralık ayı lal oldu şehir suspus dehliz
Hacı Çolak’a Mustafa Yüzbaşıoğlu’na
Hunharca kıydılar devrimci öğretmenlere

Maraş için için yandı her evde var ölüm
Bebekler bile süngülendiler birer birer
Maraş Marş olalı görmedi böyle zulüm.
Maraş Maraş mıdır volkan mı ey kızıl gülüm

Ölüm Maraş’ı sardı aldı yüz on bir canı
Şehir’e akan kanlar Alevi, devrimci kanı
Hal böyle, durum böyle gelenler faşist itler
Her yerde akan halkların, mazlumların kanı

Mehmet Çobanoğlu
20.12.2010
Yıldırım

MOR KOYUN

MOR KOYUN

Koyun’um, koyuncuğum kınalı yavrucuğum
Karabaş havlarken ürktüğüne üzüldüğüm
Kırlarda, tepelerde beraber koştuğumuz
Eğer sana kıysalar o zaman ben ölürüm.

Hep yanıma alıp ellerimle beslediğim
Koyunum güzel dostum tüyünü taradığım
Seni de kuzuların seninde bir canın var
Ne sana nede cana kıymasınlar küserim

Koyunum hep melersin yüreğimi dağlarsın
Çok küçüktün büyüdün meralarda otlarsın
Kurbana az günler kala yüreğim kanıyor
Ah, mor koyunum meleme sen beni üzersin

Koyunum, koyuncuğum yüreğimin baş tacı
Tanrının kurbana yoktur asla ihtiyacı
Kavurma, pirzola, biftek, ızgara sevenler
İnsani, çiçeği, canı öldürmek çok acı

Dağlarda, tepelerde renga renk kelebekler
Pek güzel pekte hoş lâle, sümbül, menekşeler
Seninle çok koşturduk seninle çok oynadık
Yüreğimin parçası kurban olsan ölürüm.


Mehmet Çobanoğlu
13.11.2010
Yıldırım

DAYÎKA BERFO

DAYÎKA BERFO

Eman eman Mêrdînik navçeke pir bilinde
Dorhêlên wî berfe, mije û dûmane
Ew Bihar û Havîn çîye? bîr kiriye nizane
Dayîka Cemîl tim perîşane dinalîne.

Ev Qers’a şewitî jî bajareke bê xêre
Ser gundê Oxçî’yê de girtin leşkerên hovin
Derî lêdan Cemîl heldan birin ev çi hale?
Ax, wax agir xistin nav dêlê dayîka Berfo.

Ne Havîn’e ne Bihar’e dîsa dem Paîz’e
Bi lawê ciwan qêrîn û qijîne got “daê…
Ên hatin derê me leşker û cerdên Rom’ê ne”
Wan Cemîl birin, dilê xaltîya Berfo zize.

Fermane fermane û mêrkujê me Evren’e
Çerx jî bi çerxa faşîstan û qeleşane
Erdexan, Qaqizman û Îdir navçên Kurdan e
Cemîl birin Erzerom’ê dibe ku kuştine.

Dayîkê xaltîya Berfo wax dil te qetandin
Ciwanê şoreşger Cemîl heval girtin birin
Ev cara dawîye tu bi Cemîl’ê xwe çav çavane
Hemêzke lawê xwen dibin! dibe ku qet neyê

Navçe Qers’ê Erdexan pir mije û dûmane
Şoreşger rabûn piyan Cemîl jî li tev wane
Naxwazin patron û axan leşkerên faşîstan
Xwestinên wan rizgarî, biratî û azadî ye

Ez qijikê daîkê birije her çavê min
Bi tank û topan hatin êrîşên Rom’ê ye
Ketin nav gundê we gotin”evder Oxçî ye”
Ax xaltîya Berfo Cemîl’ê te kişandin birin

Ez qurbana serîhildana wan şoreşgeran
Hemû egîdên gelênin li vê dozê de
Dayîka Berfo berxwedan jiyana gelan e
Cemîl’ê te birin Cemîl xortê me Kurdan e

Ax daê destê xwe bide min ez destê te ramîsim
Lê dil birînê çav rondikê daîka Cemîl
Gedê te hildan birin rê dûre roj me şîne
Egîd Cemîl endamê DEV-YOL lawê Kurdan e

Dayîka Berfo dest berde bi xem û xeyalan
Megrî megrî daê bo xatirê hemû hevalan
Ên birin hê nehatin, ên çûn jî ser çiyanin
Ên nemirîn namirin ew şoreşgerên menin

Oxçî hemberê Mêrdînik’ê gundê Kurdan e
Peşberê wî rast e nav de dengê qulingane
Gotin”Cemîl heval birin dewleta Tirkan e”
Dayîka Berfo salane hêvîya Cemîl’e

Welato welatê bindest welatê rebenok
Agir,şewat xistin nav dilê daîka Berfo
Cemîl Kirbayir heval bi nîvê şevê birin
Xemgîniya Memê Qaqizman’ê ye lo dilo

Mehmet Çobanoglu
02.09.2011
Yildirim

TOHUMLAR GÜLLENİR

TOHUMLAR GÜLLENİR

Çağıl çağıl akıp coşan göz yaşlarım
Sineme çöken acılarım, dertlerim
Gün gelir elbet gün düşer dağlara
Yabancısı olmadığım tüm güllere

Feryat-figan hiç susmayan çığlıklarım
Kor ateş olan yanan yorgun yüreğim
Elbet bize de “gün olur devran döner”
Memlekete bir gün erken Bahar gelir

Sinemi acıtan, paralayan acı
Beyimde seke seke dolaşan sancı
Şu muhannetin pençesine düşen can
Gün olur ekilen tohumlar güllenir

Hüzün dolu tüm bakışlarım, anlarım
Ayağımda küflenen prangalarım
Zindanlar, duvarlar tutsak özgürlüğüm
Bir gün olur kuru dallar yapraklanır

Emeğim, gücüm, aklım zikrim, benliğim
Tüm dostlara selâmlar yazan kalemim
Bu bozuk düzen bu devran yıkılır
Bu halk zalimleri sorgular bir gün.

Mehmet Çobanoğlu
10.02.2011
Yıldırım

EĞER GÖÇER GİDERSEM

Eğer bir gün, ben şu dünyadan göçer gidersem
Yüce dağlardaki karlar gibi eriyerek…
Acılarıma rağmen tükensem yudum yudum
Dost, ahbapların yüzüne gülümseyeceğim

Bir gün soğuk ölüm çıkagelse bulsa beni
Çökse bu bedenime, göğsüme, kafesime
Yavaş yavaş canımı bende alırsa o gün
Acıma rağmen dostlarıma sarılacağım.

Bir gün soğuk ölümün kucağında gidersem
Dönüşü olmayan uzun bir yola girersem
Vah ile ahla geçen ömrümün son gününde
Dostlarıma uğramadan hiç gider miyim?

Ölümün her anı soğuk olur ezenler gibi
Yaşa, başa bakmaz o alır götürür beni
Acımasızdır o bey, paşa, ağa misali.
Ardıma döner can dostlara bakar giderim.

Ölümümden önce özgürlüğü tatmasam
Benim dostlarıma bir arzuhalim olacak
Mezarıma anadilimden şiir yazsınlar
Yada beni yaksınlar kül etsinler ne olur?

Dostlarımdan, ahbaplarımda bir isteğim var
Öldüğümde bana hiç ağıtlar yakılmasın
Birer birer toplanıp gelsinler başucuma
Usul usulden özgürlük marşı söylesinler

Eğer yalanım varsa benim namert olayım
Ben, her milleten tüm insanları sevmiyorsam
Çobanoğlu’yu tanıyan bilir bilen tanır
Ölüm varsın gelsin kapıma hoş gelsin safa.

Mehmet Çobanoğlu
05.11.2011
Yıldırım

ÖZELEŞTİRİ

ÖZELEŞTİRİ

Ne de umutlanmıştım sevinerek,
Işığa, sevgiye, barışa hasret kalan yüreğimle,
Açlığımı, horlanmışlığımı, ezilmişliğimi…
Bir nebze de olsa unutarak
Zindanlardaki ölümleri,
Yakılan köyleri, failli meçhulleri!
Acısı hâlen yüreğimde kalan, sırtımda o cop izlerini şiddeti
Böğrüme inen polis tekmelerini bile
İleri demokrasi gelecek!
Ülkemde ki insanlar mutlu olacaklar diye,
Yoksulluğu yaşayanlar ekmek bulacak
Herkes anadilini konuşabilecek, eğitilebilecek
Tüm yasaklar kalkacak adına.
Ne de umutlanmıştım bir kez daha yanılarak ben.

Ne de umutlanmıştım sevinerek,
Ara sokaklarda, geniş caddelerde;
Köyde, kentte…
Kürt çocukları,
Özgürlük toplarlarken!
Polislerle arbede olmayacak,
Tanklar onları kovalamayacak, ezmeyecek,
Panzer paletlerin altında
Bir daha tek bir çocuk kalıp ölmeyecekti!
Özgürlük, barış, adalet sağlanır düşüncesiyle,
Ne de umutlanmıştım bir kez daha yanılarak ben.

Ne de umutlanmıştım sevinerek,
Halkalara zulüm yerine sevgi
İşsizlik yerine iş,
Her çalışanın emeğinin karşılığı
Yaşam standardına göre verilecek,
Ordu lağvedilecek!
Yerine okullar, hastaneler kurulacak;
Cezaevleri yıkılacak birer birer.
Hiç birine ihtiyaç kalmayacaktı,
Ne de umutlanmıştım bir kez daha yanılarak ben.

Ne de umutlanmıştım sevinerek,
Çöp toplayan Kürt çocukları kalmayacak,
Gül toplayan, gülücükler dağıtan
Kürt çocuklarıyla özgürlüğe koşmak,
Eşitliğe, kardeşliğe sonsuz bir barışa…
İleri demokrasiyle birlikte! Atılan o yalana,
Ne de umutlanmıştım azcıkta olsa bir kez daha yanılarak ben.

Ne de umutlanmıştım sevinerek,
O söylenenler hep boş çıktı,
Devletin, iktidar partisinin de bir oyunuydu meğer
Kaldık mı şimdi bizler yaya,
Yine bizler karanlıkta?
Karanlığı aşmak eşitliğe gönül verenlerle olur,
Riyakârlarla, döneklerle, ezenlerle...
Sahtekâr siyasetçilerle değil
Yani onlardan gayri tüm halklarla koşmak
Devrimlere, yarınlara umutla
Bir nebze umudumu yitirdiysem eğer ben
O büyük yalancılara inanarak devrimin şafağında eğer ben
Özür dilerim tüm halklardan tüm bedel verenlerden…
Ne de umutlanmıştım azcıkta olsa bir kez daha yanılarak ben.

Mehmet Çobanoğlu
17.01.2011
Yıldırım

DİYARBAKIR KIZI

Hep dört gözle beklerim baharı, sıcak yazı;
Kirpiklerinden umut güneşi topladığım,
Her bir bakışında koca volkanlar patlayan!
Ama hep yürekli Diyarbakır kızı Rewşan.

Her güneş batımında başlayan bir talanda,
Sıkılan kurşunlarla umutlarım yıkılır…
Oralar her an endişe her an korku dolu,
Barışı bekleyen Diyarbakır kızı Rewşan.

Bir kalleş bombaya bacağını veren Rewşan,
Ayaz gecelerde ölümlere şahit Rewşan;
Anadili yasaklı babası tutsak Rewşan!
Zulme göğüs geren Diyarbakır kızı Rewşan.

Gözyaşlarımı silmesem de ne olur sanki?
Biraz ateş biraz da alaz koy şu içime,
Bombalar yağıyor dağlar geliyor üstüne
Yüreği de tunç den Diyarbakır kızı Rewşan.

Ben Van’ı Muş’u yaşadım sende Tatvan’ı da;
Her an tank, top sesleriyle sarsılan yaşamı,
Sıcak yüreğinden özgürlük ezgilerini…
Barış sevdalısı Diyarbakır kızı Rewşan

Hep kardeşliği hep dostluğu anlatan bacı,
Umutlu gözleriyle kurtuluşu, yaşamı…
Dünyaya ahenkle doğacak sıcak güneşi;
Özgürlük yıldızı Diyarbakır kızı Rewşan.

Mehmet Çobanoğlu
10.11.2010
Yıldırım

SEVİLEN KAĞIZMAN

SEVİLEN KAĞIZMAN

Bahar mısın Yaz mısın, can mısın canan mısın?
Güneş kadar sıcaksın, volkan mı yürek misin?
Şiirlerde, mısralarda ismin çok yazılı,
Gül, gülistan Kağızman ey Türkmen, Kürt diyarı

Ey Kağızman Kağızman bağ, bahçesi çayırlı,
Yüce dağlar yanında etrafın hep bayırlı!
Yamacından pınarlar suları şırıl şırıl…
Bir cennetsin bir sevda ey sevilen Kağızman.

Ey Kağızman Kağızman dağlarından çiğdemler;
Bulunmaz tek bir eşin toprağından al güller…
Bağın var bahçen var elmaların ferik ferik,
Ruhlarda bir sevdasın, narın güzel hoş şeyler.

Güzel nazlı kızların yüce karlı dağların,
Ham erik has erik Kozlu’da çok lâlelerin
Abrıgoz kaysın var, Paslı da sarı balın,
Tüm köylerin hep güzel çok güzeldir Bayam’ın.

Kağızman Kağızman şu yüreğimin yarısı,
Berfinin, Havinin gözbebeğimin karası,
Çobanoğlu hem yazar hem gezer seni özler!
Gül, gülistan Kağızman ey Türkmen, Kürt diyarı

Mehmet Çobanoğlu
02.01.2011
Yıldırım

BÛKA FİLE

Şeng û şaî dilşaî rabin werin dawetê
Wele, bile dîlane dikevin nav govendê
Zava xort ê Kurdan e bûk jî qîza Filan e
Deşt û zoan pir xweşin dil jî war ê evînê

Zava lawê Îdir ê bûk jî qîza Rewan ê
Pir rinde û pir bilind li bejna Ararat ê
Keçik File kî zane xwe jî bûka Kurdan e
Şeng û şaî dil şaî rabin werin dîlanê

Xortê me xwarzîyê me egîdê gelê me
Aram û dilovan diştekî xweş da me
Gur dikişe kûr dikişe çemê me Erez e
Dîlane û govende Keça File bûka me

Kom bûn hatin gelên me şewq jî ket dilê me
Kurd daxwazin aştî qiza File bûka me
Lêxin lêxin de lêxin dengê defê xwş lêxin
Şeng û şaî dilşaî geş bikin daweta me

Hatin hatin pir hatin met û xaltî tev hatin
Bangî qiza, xorta kin koma wan jî tev rakin
Şaî, şengî dilşaî rabin werin dîlanê
Bireqsin nav govendê pozê solan erdê xin

Rewan, Îdir tim germin, şew jî xweş bû li bo me
War û welat şêrine her qunc ê wê mala me
Bûk û zava jî rakin bînin têxin govendê
Çepikan ji li hev xin şên bikin dîlane me.

Mehmet Çobanoglu
04.11.2010
Yildirim


ERMENİ GELİN

Keyfli, neşeli yürek sevinciyle kalkın gelin düğüne
Vallah, billah düğündür halay girin
Damat Kürtlerin genci gelin Ermeni kızı
Ova, yayla çok güzeller yürekte aşk diyarları

Damat Iğdır çocuğu gelin de Erivan kızı
Çok güzeldir çok yüksek Ağrı dağın bedeni
Kız Ermenice biliyor kendide Kürt gelini
Keyfli, neşeli yürek sevinciyle gelin düğüne

Gencimiz yeğenimiz halkımızın yiğidi
Huzur, sevinç güzel şey verdi bize
Gür akıyor bol akıyor Aras bizim ırmağımız
Düğündür, halaydır Ermeni kızı gelinimiz

Toplandı geldi halkımız ışık aldı yüreğimiz
Kürtler barış istiyor Ermeni kız gelinimiz
Çalın çalın de çalın davulun sesini hoş çalın
Keyfli, neşeli yürek sevinciyle gür edin düğünümüzü.

Geldiler geldiler çok geldiler hal, teyzeler, geldiler
Gençlere, kızlara söyleyin topunu birde kaldırın
Keyfli, neşeli yüreklerle gelin düğüne
Oynayın halayda ayağınızı yere vurun.

Erivan, Iğdır daima sıcaklar gecede güzel oldu bizim için
Yerleşim yeri,ülkemiz tatlıdır her köşesi evimiz
Gelin, damadı kaldırın getirin koyun halaya
Ellerinizi çırpın şenlendirin düğünümüzü.

Mehmet Çobanoğlu
04.11.2010
Yıldırım

ÖZGÜRLÜK ÖRENLER

Biz indik alanlara biz varız her bir yerde
Gücümüz çelik gibi kuşandık her seherde
Coplansak da biz varız dövülsek de biz varız
Hem okur hem yazarız hiç korkmayız zalimde

Biz halkın çocukları erkek, kız hep beraber
Doğu, Batı, Güney, Kuzey hep özgürlük ister
Devrime giden yolda biz dur durak demeden
Korkmayacağız sizden ey patron, ağa, beyler

Biz geldik dört bir koldan uzun derin gecede
Gün doğdu şafaklarda halkın olduğu yere
Ülke hep aydınlık olsun, karanlık olmasın
Güneşe varmak için vazgeçmeyiz bir kere

Biz işçi biz öğrenci şu zulüm yetti artık
Hak dedik hak istedik polis gücüne çatık
Coplardan, dipçiklerden bedenimiz çok yandı
Çok severiz güneşi her geceyi biz yıktık

Biz öğrenci, öğretmen biz çalışan üreten
Yüreğinde sevgisi kardeşliği yürüten
Kelepçede olan biz, zindanlar da yatan biz
Zalime, zulme karşı bedenini çürüten

Biz geceyi yüklendik bize gündüz eyledik
Barışı, kardeşliği halkımıza söz verdik
Faşizmi işte budur özü polis devleti
Biz güneşler topladık bize özgürlük ördük.

Mehmet Çobanoğlu
05.11.2010
Yıldırım

HABERİNİZ VAR MI?

Ey koca gök kubbe sonsuz evren,
Yıldızlar, yaşam kaynağı güneş ve ay dede
Başı yüksek dumanlı dağlar
Kıvrım kıvrım akan dereler, çaylar,
Fersah fersah uzayıp giden ırmaklar;
Dünyayı saran masmavi denizler, okyanuslar…
Yeryüzüne kin, öfke yağmış haberiniz var mı?

Ey aydınlığa koşan pervaneler,
Kozadan çıkan kelebekler;
Gövdesi çatırdayan asırlık çınarlar, sedirler
Toprakta çatlayan yaşam tohumlar,
Işıkla yarışan rengi sarı, yeşil, kırmızı, beyaz…
Leylaklar, sümbüller, lâleler, nergisler,
Boy verip güneşe koşan çiçekler
Yeryüzüne kin, öfke yağmış haberiniz var mı?

Ey bilim sahibi olan filozoflar Sokrates,
Aristoteles, Platon, Farabi
İnançlarıyla, mucizeleri ile anılanlar
Kızıldeniz’i aşan Musa, çarmıha gerilen İsa,
Sırra kadem basan Zülkarneyn!
Yeryüzüne kin, öfke yağmış haberiniz var mı?

Ey özgürlüğün güneşi köle Spartaküs,
Eşitliğin, kardeşliğin timsali
Simvanalı Şeyh Bedreddin;
“Kim olursan ol gel” diyen Mevlana Celâleddin-i Rumi
Kapitalizme korku salan ölümsüz ustalar
Sömürenlerin ipliğini pazara çıkaran,
Marx, Lenin, Mao!
Tarih unutmaz halklar unutmaz
Mustafa Suphi’yi, Nazım Hikmet’i
Siz yiğitler siz Mahir, Deniz, İbo,
Mahsum Korkmaz’lar..
Unutulmayan kahraman yiğit Cehe Guevara…
Yeryüzüne kin, öfke yağmış haberiniz var mı?

Ey ülkesi olmayan hep horlanan dili yasaklı halk,
Özgürlük için bedel veren Kürtler!
Filistinliler, Afganlılar…
Mazlum Anadolu halkları Türkler, Lazlar,
Çerkezler, Araplar,
Emeği sömürülen emekçiler
Yeryüzüne kin, öfke düşmüş haberiniz var mı?
Gün doğdu ha doğacak,
Elbet bir gün zulüm bitecek!
Özgürlüğe ramak var haberiniz var mı?

Mehmet Çobanoğlu
30.11.2010
Yıldırım

NEWRZ’A BİŞAN

Pir xweşe pir şêrîne, roj jî îro Newroz’e
Rabin werin em kombin îro me re dilane
Roj hilat roj hat xuya, berf helîya Bihar’e
Ax a me de adanî wek jiyana dilane.

Zivistan’a reş qedîya îro şûnde Havîn’e
Ev roja me gelane, Newroz herdem jîyane.
Werin em herin qadan azadîyê pîroz kın
Hewldane, serîhildan rîzgarîya Kurdan’e.

Newroz’a me pir xweş diroka wî pîroze
Dijminê me zehf hovin, ala me jî geweze
Em bêtirsin, em gelin; pîrê me jî Kawa’ye
Welat’ê me zozan’e navde gul û lîloz e

Ji bo hemû gelên me, pêtalên azadîyê pêxin
Welatê me avakin Newroz’a me jî şênkin
Qers’ê heta Duhok’ê Wan’ê heta Afrîn’ê
Dilanekî tev çêkin bi defê û zirnê xin

Ew Newroz’a siltanî bi dar, gopal hilanî
Terka Zivistan’ê da, li me re Bihar anî
Pir xweşe pir şêrîne, me re îro Newroz’e
Rizgarî ya gelane bimeşin şeng û şaî.

Mehmet Çobanoglu
08.01.2011
Yildirim

HAS BACIM

HAS BACIM

Bakışlarından umutlar taşan,
Avuçlarından kızıl güneş süzülen!
Yüreği sevgi…
Gamzeleri Bahar çiçekleriyle dolu,
Kürdistanlı bacım hiç öyle kederlenme, üzülme,
Sabret bacım şunun şurasında Newroz’a ne kaldı?

Dağları karlı, yolları kapalı,
Başı dumanlı o yıkık, harabe köyde
Bombalarla uyanan has bacım,
Koymuşsun koynuna büyük bir acı,
Birikmiş nice dertlerle!
Sabret bacım şunun şurasında Bahara ne kaldı?

Gülüşü donuk, boynu bükük…
Derin yaralı,
Her anı hasret dolu
Haykırışında feryat, figan olan;
Mazlum bakışlı,
Bağrı yanık ismi yasaklı Xezal bacım,
Yüreğinden dökülen kan!
Gözlerinden ab-ı revan akan yaş damlaları,
Dudaklarından ağıt, zılgıt…
Motkî, Dara Hênê, Cîzra Botan’da
Nice toplu mezarlar var
Faili meçhullerle anılan o diyarda
Kışlalar, karakollar olsa da, olmasa da orda
Sabret bacım şunun şurasında barışa ne kaldı?

Yüreğinde sancılar,
Bağrında taşıdığı bitmeyen derin acılar
Gönlünde yitirmediği umutlar,
Halkların kardeşliği, beraberliği olan
Dört gözle barışı bekleyen has bacım,
Biraz daha biraz daha diren!
Kendi soyundan,
Bir yılan türenmiş yine
Suçu kabahatinden büyük olan biri;
Başına almış miğferi, tacı…
Bir de kocaman kavuk,
Kendini bir sultan, padişah sanan
Dünya yansa da umurunda değil,
Oğluna yat, şilep, gemi,
Kendine de han hamlar almış bir,
Bu düzen böyle gitmez bacı
Teokrasi, oligarşi, kompradör-ağa devleti olan bu sistem
Sabret bacım şunun şurasında faşizmin yıkılmasına ne kaldı?

Dünya halklarını kardeşliğini özümleyen
Üzerinde yaşadığı toprakları vatan bilen
Özgürlükten başka hiçbir talebi olmayan Xezal,
Sabret bacın şunun şurasında devrime ne kaldı?

Mehmet Çobanoğlu
25.01.2011
Yıldırım

Not : Xezal :Ceylan ,Motkî :Mutki, Cizre: Cîzra Botan, Genç : Dara Hênê

KEDKARÊN BERDARÎ

KEDKARÊN BERDARÎ

Em karker û gundînin ceh, genim direşînin
Bax û baxçe, zevîyan em şitilan çik dikin
Em siban heşyardibin heta dema êvar’ê
Em wek mîna mûrî’yan hewldidin- kar dikin

Em kedkar û gundînin em her dem dişuxulin
Bi dest destan, mil milan em bi hev re kar dikin
Em bê bizar bê aciz tu germ û sar nabijin
Dasan, tirpanan, rapêlkan û zad’a top dikin

Em karker û gundînin, bi her dem em bi hêzin
Em xofa ser zorbazan, em tirsa ser her dizan
Em bi destên huner tevir, bêr û bi çakûçan
Xwelîyê dişuxulînin firağa çêdikin

Em kedkar û karekerin em rê didin rotatîfan
Vê pergala karsazan em tu car natirsin
Em dolav’a, masûley’a her dem daraz dikin
Patron, axa qet tunebin emê dîsa bijîn

Bi wêr de û bi vir de em tim xwêdan dirêjin
Em dizeka, bênamûsan, kedxwaran dizanin
Pergala wan neyarê mîrovatîyê ye
Em bi dil dimeşin em şoreşîyê dixwazin

Em karker û kedkarin emê wana wêran kin
Bi karsazan û axan, bi hemû şêx û mîran
Bo aştî yê em pêne em naxwazin dadgeran
Emê bo şoreşîyê dinyakî nû ava dikin

Mehmet Çobanoglu
18.11.2010
Yildirim

QESRA BİRATÎ’YÊ

QESRA BİRATÎ’YÊ

Dilê min qesra evînîyê ye,
Hesê min jî tê de dixulxulin
Wek şewla roja azadîyê!
Wek germa Havîn’an…
Wek kenê ser rûyê zarokan xweş vedidin,
Wek tovên gul û kulîlkan
Nav axa reş de aj didin bi şadî û geş î
Tim jî bêkeser û bêagahî û bêxem…
Ez wusa welatê me dixwazim dîsa!
Wek zarokên ber memikên dayika xwe şîr dxwaze,
Ez jî wusa ax me dixwazim bi dil û can dîsa.

Dilê min zîndana Amed’ê ye,
Warê hemû darazxwaran e,
Agir û şewatên dilê dayikan e!
Hêstirên çavê min jî her dem navde,
Jî bo hebûna jîyanê û bo hebûna gelan re…
Hûr bi hûr dibarin li ser min de dîsa
Nav kendên dêmê min de diherikîn pêl û pêl,
Wek germaîya roja azadîyê wek germa singê dayikan!
Wek berxwedanan egît û mêrxasan,
Wek têkoşîna lehengan û hevalan wek hewldanan hemû gelan.
Ez jî wusa axa me û azadîya me dixwazim dîsa.

Dilê min welatê serbestîyê ye,
Wekhevîyê, biratîyê…
Dilgeşîyê û warê aştîyê ye!
Dijî mêrkujan û hovan û bênamûsan e
Wek şoreşgera Civakparêz’i…
Tim azadî dixwaze dîsa
Dili min warê Mirtib’an û Kiptî’yan, Ermenî’yan
Cihûdan, Marîsan û Misilmanan’e
Warê gelên Tirkan, Ereb û Ecem’an e
Gelan re biratî dixwaze, Kurdan re jî ax!
Bo me gelên Dinya ê re birati dixwaze dîsa.

Dilê min kanî ya dostan e,
Çem û robarên me gelan e
Dilê min wargehê rûmetîyê û şanazîyê…
Şewlê nav stêrên şevan e!
Roj e û tim ronahîy e
Gizingên serê siban û şeveqan,
Rengê gulan û tama hingivan e.
Dilê min hemû gelan re jî amadeye,
Kedkaran, karkeran û gundîyan re
Şoreşi dixwaze!
Dişibe şerê rizgariyan Kurdan
Tim axa azad dixwaze bo gelên me,
Zimanê bêqedexe û serefirazî…
Qesra biratî’yê ye Kurdan re ax ê dixwaze dîsa.

Mehmet Çobanoglu
05.01.2011
Yildirim

GULÊN WARÊ ME QETANDİN

GULÊN WARÊ ME QETANDİN

Ev çi xişme bû parame? agir xistin nav dilên me
Xule xule kul dikişe, ev çi rewşw hat serê me
Çiqli gulên me şikestî, dilê gelên me birîndar
Em kûr vedin bi her destan em bibînin cîwanên me

Destmalan bînin tev bigrîn îro me re reş şîvane
Qêrîne û me fîxane, kele kela nav dilane
Norşîn’ê û li Bidlîs’ê her warên me gorîstanin
Botan, Xerzan û Çewlîk’ê zare zara me gelane

Kûr vedin tevir û bêran hemû axa ser Norşîn’ê
Cîwan kuştin û veşartin leşkerê dewlet’a Rom’ê
Gulîstan’e, Kurdistan’e îro me re derdistan’e
Gemara vê şerê qirêj îro dîsa derket holê

Sergo bibe tev para wan cîwanên me xistin dafê
Artêşa Rom’ê faşîste bala xwe bidin wê hêlê
Termên xort û bi keçên tev xistine nav li kortalan
Hovîti ya Rom’ê eve bêwîjdan û bêhişî ye

Dil kelandin, goşt qelandin gulên warê me qetandin
Hatin leşkerên Rom’ê nin ser me de agir barandin
Nav barên wan de gulene, wargehê wan cebirxane
Koma wan jî tu ne kome hemû gurin û berazin

Vedin vedin û kûr vedin laşên cîwanên me derxin
Em qurbana termên wan bin derb xwarine û faşistan
Ev karê wan qeleşane, şuxulê dewleta Rom’ê ye
Bangî gelên Kurdan bikin meyîtên me berhev bikin

Cîhanê re dîyar bikin ev şerê bo Kurdîstan’ê
Bi hemberê van faşîstan ji bo doza rizgarîyê
An tunebûn an hebûne bîmîne tek libek li me
Bi ehd û sond bizanibin, emê ava kin azadîyê

Mehmet Çobanoglu
27.01.2011
Yildirim

PÊŞENGÊ ME

Welatê me xweş diyare, rawestgeha dilane
Bala xwe bidin çiyan navde koma şêrêne
Bangî neyaran kin lawên gelan natewin
Ev koma me hevalan keç û xortên Kurdane

Em rabûn em ser pêne, şervanên em dozvanin
Bakur, başûr, rojava hemû gelê me pênin
Zimanê me hebûne xwastinên me welate
Xort û keçên me mêrin em dîl û xulam nînin

Rabin werin lez werin lehengên gelan werin
Çavê me rêya we ye em zû de bendê we nin
Destê we de ala me dilê me de welate
Nêta we de tim aştî rojhilat hûn dimeşin

Barê me pir girane nav de doza Kurdane
Refê me refê şêran salane em çiyane
Em rêwîyên jiyanê dimeşin şevan, rojan
Em şervanên cîwanên rêberê me pir zane

Ev rabûna gelane û hewldana Kurdane
Pêşengê me pir mêre tu car axa me nade
Ev şerê azadiyê şoreşger jî navdane
Apo’ ye serokê me, paytexta me Amed’e.

Mehmet Çobanoglu
12.05.2004
Yildirim

BAŞINI YİYESİN

Böbürlenip havalanma, dünya sana kalır sanma
Hanın, hamamın olsa da ne yazar? para-pula kul olma
Ey gafil şanın, şöhretin, ihtişamın senin olsun
Garibana dokunma acılarıma acı katma.

Ey okuyup, yazan cahil kendini bilge belleme
Yaşama yön veren işçiyi-köylüyü öyle yerme
Bahar, Yaz gelince şu dağlarda kızıl güller açar
Dalından gülleri koparıp muhsin yürekleri delme

Çok okumuş cahiller bilirim beyinleri bomboş
Çok şehirler çok siteler gördüm her biri bir varoş
Nice köylü gördüm hepsi bilgili hem de çok çağdaş
Nice haccı nice hoca bilinir yürekleri loş

Etme ağa etme paşa çıkar için halkı satma
Helal aşa haram; yaşama alev, ateş, köz katma
Şu sömürü düzeni pek çok zor hem de başa bela
Yoksulun ekmeğine göz dikme lokmasını çalma

Gasp edip hak yiyen zalim yılan, çıyanlar seni sarsın
Kör olası, yudum yudum eriyesin, tükenesin
Sürünesin, saltanatın yıkılıp yerle bir olsun
Gün ola halklara, ezilenlere hesap veresin

Ey gafil tüm şanın, şöhretin, ihtişamın tükensin
O kopasıca başını yiyesin, sen mahvolasın
Sürüm sürüm sürünesin Çobanoğlu sana gülsün
Senin gidişin olsun bir daha gelişin olmasın

Mehmet Çobanoğlu
14.01.2011
Yıldırım

ÜRETTEN EMEKÇİLER

ÜRETTEN EMEKÇİLER

Biz işçiyiz -köylüyüz üreten emekçiler
Bağ, bahçe tarlaya hep fidan-tohum ekenler
Her sabah er uyanır gün batımına kadar
Karınca misali hep didinip-çalışırız

Biz işçiyiz biz köylü her zaman üreten
Biz hep el ele, kol kola beraber çalışan
Biz yılmadan, bıkmadan sıcak-soğuk demeden
Orak, tırpan, tırmıkla ürün-mahsul toplarız

Biz işçiyiz biz köylüyüz her zaman güçlüyüz
Sınıflı toplumda zorbaların korkusuyuz
Biz hünerli ellerle kazma, kürek, çekiçle
Toprağı işleriz kap-kaçak yaparız

İşçiyiz, emekçi rotatife yön veririz
Bobinlere, çıkrıklara hüküm ederiz
Ekeriz, biçeriz biz arpa-buğday toplarız
Patron-ağa, tüccarlar olmadan da yaşarız

Biz içiyiz biz köylüyüz biz emekçi halkız
Zorbaya, zalime, hırsız biat etmeyiz
Patron-ağalar vurguncu, yalancı, talancı
Ne şan ne de şöhret yenidünya kuracağız

Kâh orda kâh burada hep alın teri dökeriz
Ezeni, çalanı, yalancıyı da biliriz
Kapitalist düzenler insanlığın düşmanı
Silahları saz eder devrim için yürürüz.

İşçiyiz-emekçi şu düzeni yıkacağız
Biz, patron -ağa, şeyhlerin peşinde gitmeyiz
Sınıfsız toplum için emperyalizme hayır
Devrimci tutumla özgür dünya kuracağız

Mehmet Çobanoğlu
18.11.2010
Yıldırım

SEYİD RIZA’NIN İDAMI

SEYİD RIZA’NIN İDAMI

Buğday meydanına yağlı urganlar asılı
Seyid Rıza’nın boynuna da bir yafta bağlı
Hiç bu kadar acımasız olurmu insanoğlu
Xarpêt’te Pir Seyit Rıza’dan aldılar canı

Emir ferman verdiler eli kanlı paşalar
On yıldıza bir de koca güneşe kıydılar
Seyit Rıza haykırıyor “oğol oğul ”diyor
Reşik Hüseyin pek küçük ağlıyor mirler

Döküldü o güneş birer birer tüm yıldızlar
O kopkoyu karanlığa teslim olmadılar
Seyit Rıza dağların, yamaçların kartalı
O ölümsüz kahramandır yılardır yaşıyor

Seyit Rıza yiğit Reşik Hüseyin’in babası
Darağaca götürülünce Kürtçe haykırdı
“Evladı Kerbelayıh. Bihatayıh” anlatıp
O “Ayıptır. Zulümdür. Cinayettir” bu dedi.

Bin cefa bin dert çeken yiğit Seyit Rıza’mız
O aksakalı bilge kişi bizim dedemiz
Can çıksa bedende nam kalır ya da şan kalır
Ahmedê xanê gibî o da bizim atamız.

Dersim’de Lirtik’te toplandılar dostlar, mirler
“Seyit Rıza’yı astıran Atatürk” dediler
Asılan pirimiz o tüm Kürtlerin dedesi
Yaralar deşildi sızladı ciğerpareler

O kavgasında yenilmedi beden versede
Hak, hukuk istedi küçük oğlu asılsa da
Seyit Rıza’nın külünü dağlara serpenler
Yıllar gitse Seyit Rıza diri kalır yine.

Mehmet Çobanoğlu
20.11.2010
Yıldırım

MUTKİ VAHŞETİ

MUTKİ VAHŞETİ

Şu yağan yağmur değil kar değil bir acıdır,
Her çukurda bedenler, annelerde feryatlar
Kışlalarda kemikler, çöplüklerde cesetler!
Batman’da, Şırnak’ta nice toplu mezarlar var.

Gözlerden dökülen yaştır her biri bir nehir,
Yıllardır süren bitmeyen bir kirli savaş var!
Burası ne Bosna’dır nede Filistin-Gazze
Burası görülmemiş bir ülke acı dolu Türkiye.

“Gelen gideni aratır” çok söven başbakan,
Hiç olimpiyatlarla eğlenme, oyalanma;
Mutki’de toplu mezarlar bir de kara kış var
Yer kazıldıkça fışkırıyor yerde şüheda.

Karakolların önünde hep toplu mezarlar,
Mazlumların bağrında yanan alev, ateş var.
Namazı kılınmamış, kulakları kesilmiş!
Toprağa gömülen binlerce nice canlar var.

Bir katliamdır Adolf Hitleri hatırlatan,
Bir zulümdür bize o Saddam’ı çağrıştıran;
Hani barış olacaktı? Ey Tayyip Erdoğan!
Hizbullahçıların çıktı barışı unutan.

Bunca akan kızıl kan su değil, şarap değil,
Çürümüş bedenlerin ne ismi ne cismi var
Kışlaları halka mezar olan ülkemizin!
Bosna’ya giden ağlayan başbakanı nerde?

Ey yüreği Rahman dolu insanlar düşünün,
Demokratlar, aydınlar haydi hep uyanın
Yeter gayri şu ikiyüzlülüğü bırakın!
Söz konusu Kürtler olunca siz nerdesiniz?

Mehmet Çobanoğlu
02.02.2011
Yıldırım

ÇANDA HOVA

Wey li min birê min mirov canê xwe nakuje,
Binhêre xwîn min diçe nasekine xwîna min
Çepê min de birîne, kezeba min de xwîne,
Tu bûyî agirê min dişewite canê min!

Zalim bira te min xist, her derê min jî dêşe,
Lo zalim dil keviro, tu bira ez xwîşka te!
Te agir xist dilê min dişewitim agir, pêt
Lo xedar te min xist, ma ev çi sitem çi kule?

Ez xezala van çiyanan; te min hişt birîndar,
Xwîn dikişe dilê min nêçîrvanê canê min…
Wey kê te re çi got, te çima qêmişî min kir?
Ax çanda hov kevneşop, bira min xist ez xwîşkim!

Nabêjim kor be kujtarê min biraê zalim….
Ez kûr birîndarim, te agir xist nav dilê min,
Te min xist te negot nav dilê wî de can heye?
Ez diçim gorîstana tu jî diçi zindanan.

Diyarê mirinê paşila evînê de me!
Ezim dîsa her çar alî de hatim ber gulan;
Ma ev ole, ma ev çande? lo bira te min kuşt
Bi Wan’ê û Tatwan’ê bo xêra çanda pir hov.

Ez tawanbarên evînê tu mêrkujê min î,
Çanda wiha xera be jiyaneke ha dibe?
Bi Çobanoglu qêrîne bo sîstema gemar,
Hilweşînin çandên hov, çêkin cîhaneke nû.

Mehmet Çobanoğlu
21.01.2011
Yildirim