Hep dört gözle beklerim baharı, sıcak yazı;
Kirpiklerinden umut güneşi topladığım,
Her bir bakışında koca volkanlar patlayan!
Ama hep yürekli Diyarbakır kızı Rewşan.
Her güneş batımında başlayan bir talanda,
Sıkılan kurşunlarla umutlarım yıkılır…
Oralar her an endişe her an korku dolu,
Barışı bekleyen Diyarbakır kızı Rewşan.
Bir kalleş bombaya bacağını veren Rewşan,
Ayaz gecelerde ölümlere şahit Rewşan;
Anadili yasaklı babası tutsak Rewşan!
Zulme göğüs geren Diyarbakır kızı Rewşan.
Gözyaşlarımı silmesem de ne olur sanki?
Biraz ateş biraz da alaz koy şu içime,
Bombalar yağıyor dağlar geliyor üstüne
Yüreği de tunç den Diyarbakır kızı Rewşan.
Ben Van’ı Muş’u yaşadım sende Tatvan’ı da;
Her an tank, top sesleriyle sarsılan yaşamı,
Sıcak yüreğinden özgürlük ezgilerini…
Barış sevdalısı Diyarbakır kızı Rewşan
Hep kardeşliği hep dostluğu anlatan bacı,
Umutlu gözleriyle kurtuluşu, yaşamı…
Dünyaya ahenkle doğacak sıcak güneşi;
Özgürlük yıldızı Diyarbakır kızı Rewşan.
Mehmet Çobanoğlu
10.11.2010
Yıldırım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder