ÖZELEŞTİRİ

ÖZELEŞTİRİ

Ne de umutlanmıştım sevinerek,
Işığa, sevgiye, barışa hasret kalan yüreğimle,
Açlığımı, horlanmışlığımı, ezilmişliğimi…
Bir nebze de olsa unutarak
Zindanlardaki ölümleri,
Yakılan köyleri, failli meçhulleri!
Acısı hâlen yüreğimde kalan, sırtımda o cop izlerini şiddeti
Böğrüme inen polis tekmelerini bile
İleri demokrasi gelecek!
Ülkemde ki insanlar mutlu olacaklar diye,
Yoksulluğu yaşayanlar ekmek bulacak
Herkes anadilini konuşabilecek, eğitilebilecek
Tüm yasaklar kalkacak adına.
Ne de umutlanmıştım bir kez daha yanılarak ben.

Ne de umutlanmıştım sevinerek,
Ara sokaklarda, geniş caddelerde;
Köyde, kentte…
Kürt çocukları,
Özgürlük toplarlarken!
Polislerle arbede olmayacak,
Tanklar onları kovalamayacak, ezmeyecek,
Panzer paletlerin altında
Bir daha tek bir çocuk kalıp ölmeyecekti!
Özgürlük, barış, adalet sağlanır düşüncesiyle,
Ne de umutlanmıştım bir kez daha yanılarak ben.

Ne de umutlanmıştım sevinerek,
Halkalara zulüm yerine sevgi
İşsizlik yerine iş,
Her çalışanın emeğinin karşılığı
Yaşam standardına göre verilecek,
Ordu lağvedilecek!
Yerine okullar, hastaneler kurulacak;
Cezaevleri yıkılacak birer birer.
Hiç birine ihtiyaç kalmayacaktı,
Ne de umutlanmıştım bir kez daha yanılarak ben.

Ne de umutlanmıştım sevinerek,
Çöp toplayan Kürt çocukları kalmayacak,
Gül toplayan, gülücükler dağıtan
Kürt çocuklarıyla özgürlüğe koşmak,
Eşitliğe, kardeşliğe sonsuz bir barışa…
İleri demokrasiyle birlikte! Atılan o yalana,
Ne de umutlanmıştım azcıkta olsa bir kez daha yanılarak ben.

Ne de umutlanmıştım sevinerek,
O söylenenler hep boş çıktı,
Devletin, iktidar partisinin de bir oyunuydu meğer
Kaldık mı şimdi bizler yaya,
Yine bizler karanlıkta?
Karanlığı aşmak eşitliğe gönül verenlerle olur,
Riyakârlarla, döneklerle, ezenlerle...
Sahtekâr siyasetçilerle değil
Yani onlardan gayri tüm halklarla koşmak
Devrimlere, yarınlara umutla
Bir nebze umudumu yitirdiysem eğer ben
O büyük yalancılara inanarak devrimin şafağında eğer ben
Özür dilerim tüm halklardan tüm bedel verenlerden…
Ne de umutlanmıştım azcıkta olsa bir kez daha yanılarak ben.

Mehmet Çobanoğlu
17.01.2011
Yıldırım